De weg naar Santiago de Compostella

Aan het einde van 2018 is het een mooi moment voor reflectie. Het was een intens jaar door bijzondere activiteiten, gebeurtenissen en ontmoetingen met oude en nieuwe contacten, daar waar onze wegen op hetzelfde moment samenkwamen. Er is één bijzondere ervaring die ik graag met je deel, omdat deze zo anders is dan mijn gebaande paden tot dusver.

In het najaar ging ik met mijn rugzak op pad om een langere wandeling te gaan maken. Dit keer niet met mijn vertrouwde maatjes, maar alleen. Daarvoor was vertrouwen, een goede kaart en een minimale uitrusting nodig. Vertrouwen, omdat ik nog geen idee had hoe ik het zou ervaren en wie of wat ik zou tegenkomen op ‘de weg’. Vanuit Porto liep ik blijmoedig richting Santiago de Compostella. Ik wist als het me niet zou bevallen, dat het voorbij zou gaan. En als het me wél zou bevallen ook. Ik liet de dagen komen zoals ze kwamen en dat beviel goed.

Het was een fantastische en unieke ervaring. Het eindeloze wandelen langs de Portugese kust, door prachtige natuur in Spanje en door de oude dorpjes bracht rust met zich mee. Door iedere dag grote afstanden te lopen kwam ik in een soort tijdloosheid terecht. Door zonder enig vast plan op pad te gaan, werd ik bewust van het feit dat iedere dag zich als vanzelf weer ontvouwt en dan vol verrassingen is. Alleen op pad gaan was zeker niet eenzaam, het was leerzaam en verrassend fijn. Tja, wat is alleen? Onderweg ontmoette ik veel pelgrims, ieder met zijn eigen verhaal. Soms liepen we samen voor kortere of langere tijd.

‘De weg’ werd gekenmerkt door wandelen, natuurschoon, eenvoud in de herberg, rust en contemplatie, respect voor elkaar, plezier en ook een goed glas wijn. Het leven tijdens de Camino is zo simpel. Het was vooral fijn om onderweg te zijn, het ging niet om de bestemming. Al moet ik zeggen dat het samenkomen van meerdere pelgrimsroutes in de kathedraal van Santiago de Compostella een intense beleving was.

Eeuwenlang al pelgrimeren mensen, allen met verschillende redenen. De pelgrims kwamen en gingen en zullen blijven gaan. En ik ben een van hen.

Ik wens jou in 2019 een positieve ‘weg’ toe in goede gezondheid. Ik hoop dat deze nieuwsbrief een zetje kan zijn tot een persoonlijke uitdaging voor jou, wat dat dan ook moge zijn.

Warme groet en graag tot ziens in 2019,

Gertild