Moeder

In de moederbuik praten de twee leerlingen met elkaar. “Geloof jij in een leven na de geboorte?” “Ja”, zegt de ene. “Hoe ziet dat er dan uit, een leven na de geboorte?” “Dat weet ik niet precies. Maar het zal wel lichter zijn dan hier. En misschien lopen we wel rond en eten we met onze mond?”
“Rondlopen, dat gaat toch helemaal niet? En met de mond eten? Hoe dan? Er is toch een navelstreng die ons voedt. Bovendien is de navelstreng veel te kort.”
“Ik geloof dat alles echt anders zal zijn”.
“Nou, ik denk dat met de geboorte het leven ten einde is. Ik blijf liever bij dat wat ik hier en nu ervaar: het leven is een kwelling en het is donker…”
“Nee, we zullen dan onze moeder zien en zij zal voor ons zorgen.”
“Geloof jij in een moeder? Waar is ze dan?”
“Hier, overal om ons heen. Wij zijn en leven in haar en door haar. Zonder haar zouden we er helemaal niet zijn!”